Sinds de coronamaatregelen van kracht zijn en veel mensen thuiswerken, zie ik overal om me heen hoe mensen hun werk online doen. Met behulp van diverse tools zoals Zoom, Slack, Trello, Miro en nog vele andere, blijkt dat goed te kunnen. Ook ik zie best mogelijkheden om mijn advieswerk op het gebied van stakeholderbetrokkenheid online te doen.

Maar waar hebben mensen nu precies behoefte aan? Waar lopen ze tegenaan en wat gaat er juist wel goed? Waar moet je op letten als je online aan betrokkenheid werkt? Ik besloot het te vragen aan een expert: Liset Verschoore, senior adviseur en projectleider bij de Directie Participatie en gespecialiseerd in e-participatie. Ze werkt op dit moment aan een e-book over de inzet van sociale media bij participatie.

de vrouw met de blaffende hond
breeduit op het pad
de hardloper die niet opzij gaat
twee naast elkaar fietsende bejaarden

en ik

Alhoewel ik al weken niet meer in een fysieke winkel ben geweest (vanwege mijn social distancing anxiety doet mijn man alle boodschappen), weten ze me toch te bereiken: de Moederdag-reclames.

E-mails en online advertenties die voor mij als moederloze dochter het gemis weer even extra voelbaar maken. Ik schreef daar twee jaar geleden dit gedicht over:

Ik sta voor het schap in de supermarkt. Plotseling wurmt de supermarktmanager zich voor mij langs. Ik deins achteruit. ‘He afstand houden!’roep ik. ‘Overdrijf niet zo!’ roept hij boosaardig terug.

My social distancing anxiety. It's getting worse.

Ik loop met grote bogen om
de regels om
gezondheid om
de mensen
heen

Wie kijkt er net als ik ook nóóit naar All You Need Is Love? Het tv-programma dat erom draait mensen - vaak uit het buitenland overgevlogen - met elkaar te herenigen, terwijl het publiek in de studio klappend en juichend toekijkt hoe de geliefden, vrienden en familieleden elkaar huilend in de armen vallen. Je zou denken dat er van dat hele concept in een tijd van social distancing en met vliegtuigen aan de grond weinig overblijft.

It amazes - and annoys - me how many people just walk in the middle of the sidewalk with no intention of stepping aside. I'm tired of zigzagging around them. Maybe this is the solution?

Cruciaal.

Can you guess which song I drew here?

mijn Barbies hielden ook van auto’s

It's so nice when someone makes you feel appreciated and useful.

My thoughts after listening to Wednesday's episode of the Rumble podcast by Michael Moore.

Moeten en Willen. Klik op de onderstaande knop om het stripje beter te bekijken.

Een beetje beduusd stond Frank op de gang buiten de vergaderzaal waar hij zojuist zijn plannen had gepresenteerd aan het management. Hadden ze hem nou echt uitgelachen?

Vandaag is de laatste dag van de Poëzieweek (20 januari t/m 5 februari 2020). Ter afsluiting van deze week, plaats ik hieronder een gedicht uit mijn dichtbundel 'Of weet je alles al'. Dit gedicht en enkele anderen, kun je ook lezen in de preview van de dichtbundel.

Herinner je je nog de reclameslogan “Is er koffie na de dood” waar begin jaren ’90 in ons land veel ophef over was? Hij werd zelfs door de Reclamecode-commissie verboden. De dood was blijkbaar een onderwerp waar je niet al te luchtig over mocht doen. Ik ontdekte dat het ook vandaag de dag nog steeds een onderwerp is dat veel mensen liever vermijden.

Vandaag is het precies 5 jaar geleden dat mijn eerste boek uitkwam: een managementboek over het creëren van betrokkenheid in projecten. Het was een verhaal dat ik al langer wilde vertellen, maar het daadwerkelijk schrijven vergde veel tijd en discipline. Op de dag van publicatie, 17 januari 2015, trakteerde ik alle aanwezigen op taart.

Al vlak na de publicatie begonnen mensen me te vragen wanneer mijn volgende boek zou verschijnen. Maar ik had helemaal geen zin in nog een boek. Ik had alles wat ik wilde zeggen immers net in dit boek opgeschreven. Ik kon toen nog niet vermoeden dat ik twee jaar later al bezig zou zijn aan mijn tweede boek. En gelukkig maar.