waarom hier ligt verdriet opgestapeld glimlacht een gestorvene naar een jongen die verloren heiligen erbarmt een indiaan zoekt wenken in wolken een sneeuwman blijft welkom heten terwijl men is vergeten waarom een Pool precies op tijd bij God of toch te vroeg de rust zacht het leven geven graveloze kruizen voor doden hun versteende namen duurden langer dan hun lijven wat daarvan nog restte werd zopas opgeruimd Dit gedicht maakte ik bij de bovenstaande fotoserie. Van beide - gedicht en foto's - maakte ik onderstaande korte film.
0 Comments
Leave a Reply. |
Beluister enkele van mijn blogs ook als audioblog op mijn podcast.
|