De reisgids vermeldt

De reisgids vermeldt: “In de praktijk is de kans dat homoseksuele toeristen in de problemen komen klein, mits ze discreet omgaan met hun geaardheid.”
 
Wat een raar advies, denk ik. En wat bedoelen ze eigenlijk? Mannen geen strakke leren hotpants aan en vrouwen geen tuinbroek. En in geen geval over het Songfestival beginnen.
 
Maar even serieus. Wat moet je met zo’n advies? Wat zou dit in de omgekeerde wereld voor mij betekenen. Hoe zou ik discreet omgaan met mijn geaardheid. Niet mijn man zoenen in het openbaar. Oké. Dat is jammer, maar wel te doen. Niet hand in hand lopen of een arm om elkaar heen slaan. Dat wordt al flink opletten en bovendien een domper op de vakantie.
 
Maar zelfs dan is volgens mij voor de buitenwereld nog steeds meteen duidelijk dat we een stel zijn. Hoe ver moet ik gaan? Moet ik verzinnen dat we vrienden zijn, of familie? Moeten we elk een eigen kamer boeken, of een kamer met twee losse bedden? En wordt het dan nog een leuke vakantie?
 
“(…) mits ze discreet omgaan met hun geaardheid.” Hoe vaker ik de zin lees en hoe langer ik erover nadenk, hoe minder bevredigend ik dit advies vind. Hier heb je toch niets aan? Het is vast goed bedoeld van de reisgids-schrijver maar ik vind het een waardeloos advies.
 
Tegelijkertijd denk ik dat het advies toch werkt, omdat homoseksuelen - anders dan ik - wél precies weten wat ermee bedoeld wordt. Omdat het leven ze dat geleerd heeft.