GRENSOVERGANGEN we moeten op ons vriendelijkst kijken
roept mijn moeder naar de achterbank strenge petten turen door het raam stiekem hoop ik dat we niet voldoen de kofferbak moeten openmaken graaiende handen toelaten die onze persoonlijke ruimtes binnendringen het is beter om alles gesloten te houden ogen oren knopen poorten uitwegen benen de beerput als je bezwaar hebt spreek nu of hou voor altijd je mond op de grens van het zegbare wijst een rode hand op een geel bord naar boven alsof ook de wolken niet mogen overwaaien
0 Comments
Leave a Reply. |
Beluister enkele van mijn blogs ook als audioblog op mijn podcast.
|