Het is een wrap!

Aan mijn dichtbundel werk ik meestal alleen, thuis achter mijn bureau. Met af een toe een uitstapje naar de vormgever of de boekenvroedvrouw (die laatste is een heus avontuur, met de bus naar Randwijk). Of op retraite naar een huisje in het bos. Kort samengevat bestaat mijn leven de laatste tijd vooral uit schrijven, lezen en praten over schrijven. Vandaag was dan ook een bijzondere dag, want vandaag was de fotoshoot voor mijn auteursfoto. Voor op de omslag van mijn dichtbundel, dat dan weer wel.

En alhoewel ik nog best een beetje lijk op de foto die vier jaar geleden is gemaakt voor mijn eerste boek - mijn haar is zelfs weer ongeveer even lang - vond ik het heel belangrijk dat er een nieuwe foto kwam. De vrouw op die foto had nog een moeder en stond op het punt haar eerste boek uit te brengen. Die persoon ben ik niet meer.

Dus ging ik vanmorgen op weg naar de Caballerofabriek in Den Haag, waar fotograaf Mariel Kolmschot vaker mensen portretteert. De locatie vond ik erg passend aangezien mijn moeder een verstokte roker was (en haar overlijden de aanleiding voor mijn dichtbundel). Uiteraard worden er nu geen sigaretten meer gemaakt en mag er binnen niet gerookt worden, wat dan weer beter past bij de fervent anti-roker die ik zelf ben.

Na een korte kennismaking en kledingkeuze voor de eerste shoot, werd ik opgemaakt door visagiste Tirzah Waasdorp. Dat leek me nou altijd al leuk om een keer mee te maken (het was mijn eerste keer). Ik was heel blij met het resultaat: supermooi en toch ook natuurlijk. Van het getut en alle kwastjes op mijn gezicht werd ik zelfs een beetje ontspannen, wat heel fijn was want ik vond het best een beetje spannend. Ik heb namelijk een track record van rare gezichten trekken op foto's waardoor de moed me altijd een beetje in de schoenen zakt zodra er een camera tevoorschijn gehaald wordt.

Maar het ging vandaag gelukkig goed. Met wat aanwijzingen van Mariel (schouder iets draaien, kin iets omhoog, kijk eens naar buiten, nu lachen), bleek ik best in staat om te poseren. Af en toe liep er een ondernemer langs die vast dacht dat ik een beroemdheid was (of in elk geval stelde ik me voor dat dat zo was). We hebben een heleboel foto's gemaakt; naast de portretfoto voor op mijn boek, wilde ik graag ook wat foto's te hebben om voor andere doeleinden te kunnen gebruiken. En toen was het een wrap. Volgende week krijg ik de foto's. Ik ben heel benieuwd.