In het oog van de storm volg ik vanuit mijn coronabubbel de roep om versoepelingen vanuit de samenleving. En het antwoord daarop tijdens de laatste persconferentie. En ik denk: Kom op mensen, we houden het toch gewoon nog wel even vol? En dan bedenk ik ook dat ik wel makkelijk praten heb. Ik ben introvert en vaar wel bij rust en stilte om me heen. Ik hou niet van drukte en menigtes dus ik ging al vrijwel nooit naar festivals en concerten. Ik ben graag alleen, heb geen moeite met veel thuis zijn en kan goed vanuit huis werken. Ik heb geen kinderen die ik ondertussen thuisonderwijs moet geven. Ik ben (behoorlijk gelukkig) getrouwd dus liefde een gezelschap zijn altijd dichtbij. Ik vind anderhalve meter afstand houden bij de meeste mensen prima. En nu alles dicht is heb ik geen enkele reden om na 9 uur buiten te willen zijn.
Verder heb ik vertrouwen in de wetenschap en weet ik dat onzekerheid en veranderende inzichten daarmee onlosmakelijk verbonden zijn. Ik begrijp op hoofdlijnen hoe dit virus zich gedraagt en verspreidt en waarom de maatregelen genomen worden. Ik heb vertrouwen in het demissionaire kabinet en alhoewel ze vast dingen beter kunnen doen, geloof ik dat ze oprecht proberen het beste te doen en er niet op uit zijn burgers hun vrijheden te ontnemen of de democratische rechtstaat af te breken. Ik vertrouw ook op vaccins en vind ze een uitstekend middel om een virus te bestrijden. Kortom: alhoewel ik zeker dingen mis, vind het tot nu toe niet moeilijk om me aan de maatregelen te houden. Ik begrijp en geloof dat ze nodig zijn. Maar ik realiseer me ook dat dit voor sommige mensen anders is. Mensen die wel snakken naar de dingen waar ik zo makkelijk zonder kan. Die geen vertrouwen hebben in de maatregelen of denken dat er best verder versoepeld kan worden. Hoe zouden die zich nu voelen. Ik sluit mijn ogen en probeer me een situatie voor te stellen die voor mij ondraaglijk zou zijn. Een gevaarlijk virus dat zich snel verspreidt onder mensen die alleen zijn. Om besmetting tegen te gaan moet je dicht tegen andere mensen aan gaan staan. Iedereen wordt dringend geadviseerd om zoveel mogelijk te verzamelen in drukke menigtes en elkaar daar voortdurend te knuffelen en handen te schudden. Per dag moet je minimaal 3 bezoekers ontvangen en na 9 uur ’s avonds mag je niet alleen thuis zijn. Minimaal 2x per week moet je verplicht naar een festival, concert of sportwedstrijd. Zo moet ik dit weekend weer naar de Toppers en een paar dagen later naar een wedstrijd van ADO Den Haag. Reizen mag uitsluitend nog in overvolle bussen, trams en treinen. NS zet extra weinig treinen in. Het kabinet wordt geadviseerd door een OMT met daarin koorddansers, homeopaten en astrologen, aangevoerd door Willem Engel en Thierry Baudet. Er wordt hard gewerkt aan de choreografie voor een rituele dans die via een landelijk programma zal worden uitgerold en aangeleerd aan iedereen - kwetsbaren en ouderen eerst - om de samenleving zo tegen het virus te beschermen. In deze situatie zou ik zeker zeer angstig, depressief en ongelukkig zijn. De maatregelen zouden me tot waanzin drijven en ik zou geen enkel vertrouwen hebben in de aanpak. Misschien voelen sommige mensen die nu zo luidkeels oproepen tot versoepelingen zich wel ongeveer zo. Daarmee ben ik het nog niet met ze eens, maar kan ik ze misschien een klein beetje beter begrijpen.
0 Comments
Leave a Reply. |
Beluister enkele van mijn blogs ook als audioblog op mijn podcast.
|