Niet geruisloos

(heel vrij naar Dylan Thomas)

Stap niet geruisloos in die goedaardige nacht,
Ouderdom moet woeden in het schemerdonker;
Vecht, vecht tegen het sterven van het licht.

Een wijs mens die aan zijn eind het donker zacht weet
Zolang zijn woorden niet als bliksem flikkerden
Stapt niet geruisloos in die goedaardige nacht

Een goed mens varend op zijn laatste ademgolf
Betreurt zijn ongedanste wapenfeiten
Vecht, vecht tegen het sterven van het licht.

Een driest mens die de zon ving en bezong,
Doorziet te laat dat zijn moment niet eeuwig is
Stapt niet geruisloos in die goedaardige nacht

Een plechtig mens die op zijn sterfbed helder ziet
Hoe blinde ogen kunnen gloeien van geluk
Vecht, vecht tegen het sterven van het licht.

En jij, mijn moeder, aan je droeve afgrond,
wraak, zalf mij met je tranen en ik smeek je:
Stap niet geruisloos in die goedaardige nacht
Vecht, vecht tegen het sterven van het licht.

---

Dit gedicht is een hele vrije vertaling van het Engelstalige gedicht Do not go gentle into that good night van Dylan Thomas. Het origineel is een villanelle (dichtvorm) met een vast metrum en twee rijmklanken. Omdat er al een prachtige vertaling bestaat die de originele vorm helemaal volgt (en die ik niet wilde proberen te evenaren), heb ik me  meer vrijheid gepermitteerd bij het vertalen en interpreteren van het gedicht. De herhalingen heb ik wel overgenomen. Het is dus geen letterlijke vertaling maar mijn eigen interpretatie van de tekst.