ik temde zonder schroom een draak of wat, begroef een grote schat, stak een onschuldige in brand en herrees uit haar as ik leerde zusters surfen op bergen water, was
de bergen, wassend water, waste voetjes van scheppend grut, verdronk hun forten onder klaterende lach, maakte schoon schip met voorouders en bracht nageslacht naar kinderlozen ik lengde de winter voor sluimerende kruisdragers, leidde pelgrims naar rome en liet groene kwekelingen appels plukken toch was op een onbegonnen ochtend de afstand tot de voordeur niet te overbruggen, niet opgewassen tegen mogelijke blikken van mogelijke voorbijgangers het groeten van de bakker, de stem van de zelfscankassa gordijnen op een kier het hoogst haalbare
0 Kommentare
Antwort hinterlassen |
Beluister enkele van mijn blogs ook als audioblog op mijn podcast.
|