Over 40 dagen tekenen

Tijdens de veertigdagentijd, de vastentijd voorafgaand aan Pasen, heb ik elke dag een tekening geplaatst op mijn blog. Hieronder beantwoord ik vijf vragen over dit bijzondere project.

Waarom 40 dagen tekenen?

Geïnspireerd door projecten van anderen, zoals Karen de Boer, wilde ik dit jaar zelf ook eens een veertigdagenproject aangaan. Het werd tekenen omdat ik dat de laatste jaren steeds meer doe, maar er toch nog te weinig de tijd voor neem. Sinds kort ben ik overgestapt van tekenen op papier naar digitaal tekenen en daar wilde ik meer mee oefenen. Mezelf uitdagen om elke dag een tekening te maken leek me een goed idee om dat te doen.

Hoe vond je het om te doen?

Heel leuk. Door elke dag te tekenen lukte het steeds beter om een idee uit mijn hoofd op papier te krijgen. Ik heb ook veel geleerd over digitaal tekenen, waarbij je makkelijk onderdelen van een tekening kunt veranderen, vergroten, verkleinen of verplaatsen. Dat is een groot voordeel ten opzichte van tekenen met pen en papier. Het voelt af en toe zelfs een beetje als valsspelen. Ik ben toch ook wel blij dat de veertig dagen erop zitten want elke dag tekenen, ook op dagen dat het even niet uitkomt, voelde soms ook als druk.

Heb je echt elke dag getekend?

Bijna. Ik heb elke dag een tekening geplaatst en deze bijna altijd ook op de dag zelf gemaakt. Alleen de laatste twee dagen heb ik ‘in het voren getekend’ omdat ik bezoek kreeg van mijn neefje en nichtje en vrij zeker wist dat ik niet aan tekenen zou toekomen. Toen ik het project bedacht, was ik benieuwd of ik wel elke dag een idee voor een tekening zou hebben, maar dat bleek geen enkel probleem.

Welke tekening vond je het leukst om te maken?

Die van dag 26. Tijdens mijn bezoek aan de tentoonstelling van Erwin Olaf zag ik zijn werk “Self-portrait 50 years: I wish, I am, I will be, 2009” waarin hij drie zelfportretten laat zien. Ik kreeg meteen inspiratie om een tekening te maken met mijn eigen versies van de zelfportretten; een ideale, een realistische en een toekomstige Hetty. Heel leuk om dit uit te werken.

Hoe ga je verder na de veertig dagen?

Ik blijf sowieso tekenen. Ik vind het leuk om verder te onderzoeken hoe ik het kan toepassen in mijn werk. In mijn dichtbundel combineerde ik al tekeningen met gedichten en ook op mijn blog plaats ik steeds vaker tekeningen bij artikelen. Ik zag mezelf heel lang vooral als schrijver en ga nu steeds meer tekst en tekeningen combineren.
Ook in mijn advieswerk gebruik ik al af en toe een tekening in een advies- of onderzoeksrapport, maar nog niet zo vaak. Dat wil ik zeker meer gaan doen. Ik onderzoek wat er in een organisatie speelt en vertaal dat naar een heldere beschrijving met advies. Bij dat vertalen kan ik naast woordtaal ook beeldtaal of tekentaal gebruiken. Klanten krijgen dan dus niet alleen een beschrijving van mijn visie op hun project, maar ook een betekening.
Het is overigens niet mijn ambitie om technisch heel goed te kunnen tekenen; het gaat mij er vooral om een boodschap over te brengen. Ik vind het wel leuk om daar steeds beter in te worden.
Ik heb de afgelopen twee jaar ontdekt dat mijn moeder heel goed kon tekenen – iets waar ik me tijdens haar leven eigenlijk nooit zo erg bewust van was. Ook dat is een extra reden voor mij om te onderzoeken wat ik allemaal kan (be)tekenen.