Ik besloot dit jaar om het nieuwe jaar rustig te beginnen. Dus wandelde ik in januari rustig het nieuwe jaar in, na een teruggetrokken winterslaapperiode in december - enigszins geholpen door twee elkaar opvolgende verkoudheidsvirussen die me bijna drie weken in hun greep, en op de bank onder een dekentje, hielden. Die rustige start voelde goed en heel passend bij mijn eigen ritme. Ik voelde aan alles dat ik nog niet toe was aan plannen, drukte en afspraken. Het was vooral de kunst me niet te laten opjagen door de vele stemmen in mijn buiten- en binnenwereld die me aanspoorden om mijn plannen voor het nieuwe jaar toch vooral al klaar te hebben en snel te gaan uitvoeren.
In de tweede helft van januari kreeg ik steeds helderder waar het dit jaar voor mij over zou gaan. Dit heb ik langzaam tot me laten doordringen totdat ik het helder kon formuleren in een jaarthema. Begin februari mocht ik tijdens een bezoek aan Ierland onverwacht een Keltisch Imbolc-ritueel meemaken, waarin de terugkeer van het licht, het begin van het voorjaar en het planten van nieuwe zaden centraal stond. Heel toepasselijk dus om mijn jaarthema extra stevig neer te zetten. Ook nu ik gestart ben, ervaar ik verrassend genoeg (of misschien juist niet) geen haast maar vooral rust. Dat betekent niet dat ik het hele jaar uitgestippeld heb en geen twijfels en onzekerheden meer ken. Die zijn allemaal gewoon meegekomen het nieuwe jaar in, samen met mijn angsten, verdriet en littekens. Ik heb wel bewust de tijd genomen om ze allemaal een handje te geven op mijn interne 'nieuwjaarsreceptie' - waarbij ik sommige uiteraard iets hartelijker kon omarmen dan anderen. Er valt natuurlijk altijd nog iets te leren. De rust komt vooral doordat ik weet waar ik me op wil richten. Zo wil ik minder kijken naar hoe de dingen zouden moeten zijn en meer naar waar ik nu ben en welke volgende stappen ik van daaruit kan zetten. Ik wil bijvoorbeeld mijn dichtbundel en het verhaal dat daarbij hoort verder de wereld in brengen. Ik wil vanuit inspiratie en creativiteit betekenis geven aan de wereld om mij heen door de kern te vatten en daar woorden en beelden aan te geven. En die delen met mensen die er wat aan hebben. En ik wil plezier hebben en genieten en grapjes maken, ook - of misschien wel juist - in serieuze contexten. Ik heb het afgelopen jaar ontdekt hoe ontzettend belangrijk dat voor mij is. In al deze dingen ben ik nog lang niet goed genoeg, dus ik heb genoeg te doen dit jaar. Het leuke van een jaarthema is namelijk dat je het hele jaar mag oefenen.
0 Comments
Leave a Reply. |
Beluister enkele van mijn blogs ook als audioblog op mijn podcast.
|