Talentvol met ervaring

Ik zag op Facebook deze indrukwekkende auditie voorbij komen van de 13-jarige Courtney Hadwin. Even verder zoekend zag ik dat ze vaker optreedt, video’s op YouTube plaatst en in de finale van The Voice Kids UK heeft gestaan. 

Dat verraste me. Nog verrassender (of misschien ook niet?) waren de negatieve reacties onder de berichten daarover: dat haar verlegenheid nep is en dat het allemaal in scene gezet is. Alsof je niet én verlegen én ervaren kunt zijn. Natuurlijk is het extra leuk om getuige te zijn van iemands debut optreden en misschien laat zo'n televisieprogramma het iets te veel lijken of dat zo is en voelen we ons een beetje genept. Maar waarom vinden we haar wel leuk als het haar eerste optreden is waarin ze toevallig een dijk van een stem blijkt te hebben, maar niet als we horen dat ze dit vaker doet? Moeten we dan met z'n allen maar verlegen en bescheiden blijven en alleen heel af en toe onverwacht anderen verrassen met ons talent? Is het niet veel leuker als we allemaal de hele tijd ons talent laten zien en - of zeg ik nou iets heel geks - elkaar aanmoedigen daarin?