ik zoek geen cadeau
voor Moederdag
verras haar niet
met een heerlijke brunch
geen ontbijt op bed
geen kaartje
geen bloemen
geen bezoek

Persoonlijk vind ik het erg frustrerend dat er in de communicatie over versoepelingen steeds wordt gedaan alsof er twee kampen zijn met tegenovergestelde belangen: de samenleving die naar het terras wil en de ziekenhuizen die willen dat alles dicht blijft. Terwijl er in die ziekenhuizen uiteindelijk gewoon mensen uit de samenleving liggen. En werken. De samenleving wil haar dierbaren niet kwijtraken en ziekenhuispersoneel wil ook graag weer op een terras.

est. 2011

Ik begrijp best dat er nog niet versoepeld kan worden, maar ik zou graag willen horen welke waarden (besmettingen, IC-bedden, vaccinaties, wat dan ook) we moeten halen om wel te kunnen versoepelen. Dan weten we waar we met zijn allen naar streven. Dat lijkt me veel motiverender dan steeds nieuwe data noemen die we vervolgens mogelijk weer niet halen.

Op mijn gaafste laarzen ging ik naar het Binnenhof om mijn punten voor de nieuwe verkenning aan te leveren. Nu maar hopen dat het niet uitlekt...

Deze maand is het een jaar geleden dat de eerste lockdown begon. Van de ene op de andere dag werden afspraken afgezegd en werkten we volledig thuis. Sindsdien leef ik in een soort bubbel waarin ik vooral thuis ben en weinig mensen ontmoet.

Eigenlijk gaat dat best goed. Ik heb het afgelopen jaar veel geschreven, getekend en gedicht op mijn blog. De blogs over corona heb ik gebundeld in het e-book Berichten uit de bubbel. Schrijfsels, gedichten en tekeningen over de pandemie. Een boek vol verhalen en ontdekkingen, niet zelden met enige humor opschreven. Onderaan dit artikel kun je het boek online lezen. Lees je het liever op je e-reader of tablet? Bestel dan gratis jouw exemplaar via de onderstaande knop (als PDF of EPUB).

ik schetste gister geschiedenis
verkoos vertegenwoordigers bracht
burgers zeggenschap en recht

op nog eens vier jaar klagen
daarna door volk op de bazaars
als waar collector’s item aangeprezen

heden kleurt een kleuter
met mij een bladzij vol

soms wil ik in het niets
de grond onder mijn voeten
ontrafeld
opgelost
tot stof
en zand erover

soms wil ik alles
op niets en stelten
zetten
en opgaan
in de hele
santenkraam

In de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen op 17 maart schrijf ik een aantal flarf-gedichten: gedichten op basis van onpoëtische teksten. In dit geval teksten uit de standpunten van politieke partijen.

Vandaag de laatste flarf in deze serie, met de Partij voor de Dieren.

In de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen op 17 maart schrijf ik een aantal flarf-gedichten: gedichten op basis van onpoëtische teksten. In dit geval teksten uit de standpunten van politieke partijen.

Vandaag een flarf met PvdA.

In de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen op 17 maart schrijf ik een aantal flarf-gedichten: gedichten op basis van onpoëtische teksten. In dit geval teksten uit de standpunten van politieke partijen.

Vandaag een flarf met de partij die nu de meeste zetels in de Tweede Kamer heeft: de VVD.

een vrouw verdient in Nederland gemiddeld
14% minder per uur dan een man
ziehier de loonkloof die

weliswaar kleiner wordt maar
in het huidige tempo pas in 2050 is
gedicht

terwijl ik even overweeg
of men een kloof beter
dicht of overbrugt
denk ik hoe

dan ook kan ik dat vlugger

toondoof poonstoof troonsloof kroonroof

In de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen op 17 maart schrijf ik een aantal flarf-gedichten: gedichten op basis van onpoëtische teksten. In dit geval teksten uit de standpunten van politieke partijen.

Vandaag een flarf met nieuwkomer BIJ1.

In de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen op 17 maart schrijf ik een aantal flarf-gedichten: gedichten op basis van onpoëtische teksten. In dit geval teksten uit de standpunten van politieke partijen.

Vandaag een flarf met SP.

In de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen op 17 maart schrijf ik een aantal flarf-gedichten: gedichten op basis van onpoëtische teksten. In dit geval teksten uit de standpunten van politieke partijen.

Vandaag een flarf met Forum voor Democratie.

In het oog van de storm volg ik vanuit mijn coronabubbel de roep om versoepelingen vanuit de samenleving. En het antwoord daarop tijdens de laatste persconferentie. En ik denk: Kom op mensen, we houden het toch gewoon nog wel even vol?

In de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen op 17 maart schrijf ik een aantal flarf-gedichten: gedichten op basis van onpoëtische teksten. In dit geval teksten uit de standpunten van politieke partijen.

Vandaag een flarf met SGP.

Zo'n uitschuifbare hondenriem.
Zonder vergrendeling.
Baasje onoplettend of ongeïnteresseerd (of beide).

In de praktijk dus gewoon een loslopende hond.

Een paar weken geleden woonde ik tijdens de Poëzieweek een bijeenkomst bij van de Bibliotheek Rotterdam waarin dichters geïnterviewd werden en voordroegen uit eigen werk. Vanwege de pandemie was het een online bijeenkomst in plaats van fysiek. Ik heb ervan genoten.