Hetty's blog
|
|
 er loopt een man in het bos zonder hond
ik trek mijn allerneutraalste gezicht werp een vluchtige blik in het rond richt mijn ogen dan strak op de grond en rits mijn jas tot aan boven toe dicht
0 Reacties
 December is een maand waarin ik mezelf graag terugtrek uit de wereld - ook als er geen lockdown is - en naar binnen keer. Ik kijk terug op het afgelopen jaar en probeer nog geen plannen te maken voor het nieuwe (wat natuurlijk niet altijd lukt).
Deze oefening, die je hieronder gratis kunt downloaden, helpt je daarbij. Met behulp van een goed geheugen, je agenda en/of je fotostream loop je door het afgelopen jaar en sta je stil bij mooie, grote, kleine, vrolijke of droevige momenten. Ik wens je een mooie reis.  in het bos begint de winter
eerder dan in de stad waar tussen steen en beton de herfst lengt men verwarming nog nauwelijks heeft aangehad verklapt het knapperend witte gras dat onder laarzen kraakt de wenken van de majesteit die zijn aanstalten maakt proeven ongehandschoende vingers al van waterkoude luchtstromen adem kringelt witte rook het besluit werd al genomen  ... en ik was juist zo ontzettend toe aan nieuwe wijn!
 aderen liepen als bovengrondse boomwortels over de ruggen
van haar handen richting de toppen van haar vingers die vaak wit of blauw dode vingers Volgens de Verenigde Naties en de Europese Unie is toegang tot abortus een mensenrecht. Toch woont 40 procent van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd wereldwijd in landen met zeer restrictieve abortuswetgeving of waar abortus legaal maar noch beschikbaar noch toegankelijk is.
In Nederland is abortus gelukkig toegestaan, maar het staat wel in het Wetboek van Strafrecht.  Ik heb zelf geen moeite met de coronapas, al heb ik ook begrip voor de bezwaren die er zijn. Ik vind het op mijn eerste voorzichtige uitstapjes naar horecagelegenheden (in 1,5 jaar!) wel een prettig gevoel dat iedereen om me heen gevaccineerd of getest is en zie het als een extra service dat er gecontroleerd wordt.
Toch hoop ik ook dat het niet lang nodig is, al was het maar voor de vriendelijke vrouw bij wie ik op mijn verjaardag een kopje thee met een taartje bestelde en die het duidelijk vreselijk ongemakkelijk vond om naar mijn coronapas te vragen.  Sommige mensen hebben geen enkele moeite met de omschakeling naar het 'oude normaal'.
Gelukkig geven de meeste mensen elkaar nog een beetje ruimte.  Dit gesprekje (op luide toon) tussen twee eigenaren van zo'n brandstofslurpende, peuterplettende gruweltruck, ving ik op in een 'kindvriendelijke' woonwijk in Den Haag.
Ik kom ze er steeds vaker tegen. Aangezien ze 2 tot 3 normale parkeerplekken innemen, te breed zijn voor de parkeerstroken in de wijk en het zicht op eventuele andere verkeersdeelnemers behoorlijk ontnemen, is het al asociaal om zo'n voertuig daar te parkeren, laat staan om er in deze tijd van verduurzaming in rond te rijden. Waarom?!?  vaccinatie is een persoonlijke keuze ieder heeft het recht om zelf te kiezen of die wel of niet geprikt wil worden dit recht op lichamelijke integriteit is vastgelegd in de Nederlandse grondwet en het handvest van de grondrechten van de Europese Unie maar laten we eerlijk zijn als corona alleen door vrouwen overgedragen kon worden dan was die vaccinatieplicht toch allang ingevoerd? vrouwen hebben immers volgens velen geen recht op lichamelijke integriteit en moeten hun lichaam ongewild ter beschikking stellen aan ongeboren cellen een klein prikje in de bovenarm is - zeg nou zelf - toch een lachertje vergeleken bij maandenlange ongemakken van een ongewenste zwangerschap om nog maar te zwijgen van baren gevolgd door levenslang ongewild moederschap een vaccinatie beschermt niet alleen jezelf maar ook de samenleving een ongewenste zwangerschap dient geen enkel maatschappelijk doel  Hij was vergeten dat gebouwen konden staan
Zoals de wolken zoemden van geluk De buitenwereld ziet het zoetjesaan Dit gebeurde vandaag toen ik bij T-Mobile mijn abonnement wilde opzeggen. Dat kan bij hen alleen telefonisch. En blijkbaar ook alleen door degene op wiens naam het abonnement staat persoonlijk. Hoe ze dat controleren? Door die persoon even aan de telefoon te vragen natuurlijk. Want dan weet je zeker met wie je te maken hebt...?
Ik herinnerde me weer dat ik dit eerder heb gehad met T-Mobile, maar dan via de chat. Toen heb ik de volgende dag een nieuwe chat gevoerd waarin ik gezegd heb dat mijn naam Roel is... Het kost vaker enige moeite om anderen op afstand te houden. Maar ik was nog niet eerder voor anti-vaxxer uitgemaakt.
 Tijdens een logeerpartij heb ik een gesprek met mijn neefje en nichtje over erfelijkheid. Ik leg uit dat we dezelfde genen hebben omdat we familie zijn. En dat we daarom op elkaar lijken. Mijn nichtje van 10 kijkt bedenkelijk en zegt dan: 'Hoe kan ik nou jouw genen hebben? Ik kom toch niet uit jouw buik?'
Leestip voor introverten (en iedereen die er een kent): Ik moet nog even kijken of ik kan van Liesbeth Smit.
Dit stripje is geïnspireerd op iets wat ik daarin las. |
Beluister enkele van mijn blogs ook als audioblog op mijn podcast.
|
