Hetty's blog
|
|
 OMWENTELINGENde man die machines leerde denken rijdt op een versleten fiets naar zijn werk telt pedaalslagen om te voorspellen wanneer de ketting eraf zal springen stapt dan af, legt hem terug volgens historici bespaarde alan turing later met zijn werk de mensheid 2 tot 4 jaar oorlog en 14 miljoen doden bewijs dat u geen robot bent [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] selecteer alle afbeeldingen met verkeerslichten, aarzel precies lang genoeg om mens te zijn in cambridge schrijft de 18-jarige turing aan de moeder van zijn dode vriend dat de geest een lichaam nodig heeft om voor te zorgen later wordt aan zijn eigen lichaam een defect geconstateerd, zijn geaardheid moet gecorrigeerd worden met chemische injecties bewijs dat u geen robot bent klik op alle vakjes met stoepen brandkranen zebrapaden in 2009 kwam er een petitie voor eerherstel van de man die een test bedacht om te bepalen of een machine zich kan voordoen als mens ondertekenaars moesten eerst aan de computer bewijzen geen machine te zijn een moeder draagt haar kind tussen weggeschraapte muren, haar lichaam een schild, de lucht gestold lood bewijs dat u een mens bent selecteer alle afbeeldingen met ingestorte huizen de afgerukte ledematen onder het puin klik op de bloedende kinderen op de ziekenhuisvloer klik wie hulp krijgt, klik wie blijft leven klik op alle vakjes met dode baby’s klik als u dit te moeilijk vindt klik als u liever iets anders ziet
0 Opmerkingen
 STROOMGEBIED 451 het personeel analyseert woorden, beoordeelt of ze mogen blijven, in welke context ze gevaarlijk worden accessibility is toegestaan zolang het over data gaat plattelandsgemeenschappen mogen blijven als geografische coördinaten, veilig ontdaan van wie er wonen we scannen teksten op trauma, slachtoffer, uitsluiting verdachten worden afgevoerd, zakken naar de bodem van de rivier waar oude stenen ze bewaren women | diverse | institutional | equity | bias women | diverse | institutional | equity | bias women | diverse | institutional | equity | bias women | diverse | institutional | equity | bias women | diverse | institutional | equity | bias we herstellen je onveranderlijkheid
krassen letters uit je bestaan, je littekens gummen we uit maar ze blijven jeuken iemand ademt voortdurend op je raam zodat alles wazig blijft en je steeds een stap achterloopt op wat je eigenlijk wilde zeggen soms voel je de stenen schuiven in je buik je noemt het schaduwspel: je stem lang genoeg boven het water aanhouden en vast genoeg om een regenboog te laten opstijgen  DECEMBERSTEMMING 2024 dit jaareinde ruikt het zelfs
op de wc naar speculaas ik schuif gordijnen voor de oorlog zet het klimaat wat lager, de thermostaat hoger zing mee met een dode zanger die me zegt dat liefde alles is ik geef de grondwet een warme slaapzak wens haar sterkte stap de kerststal binnen en dans, dans, dans! de kerstster aan, de ballen in de boom, dans! met de herders de wijzen de dieren, dans! voor de pasgeboren god in zijn kribbe, knip met mijn vingers een zelfverzonnen ritme in de lucht, voel geluk oprispen uit mijn ingewanden wanneer protest tot misdaad wordt verklaard en door agenten neergeslagen, zie ik ondanks mijn prinsessenjurk en glazen ballerina’s in de rollade met aardappelgratin toch weer het gemartelde varken en de gifpiepers doorschemeren ik draag de slachtoffers naar buiten op zoek naar de petemoei, vind alleen een rijke vrek met een reusachtige gebraden kalkoen die hij niet wil delen, prevel: vrede godverdomme vrede de dode zanger maakt het haardvuur aan gordijnen hangen zwijgend voor de ramen  Prinsjesdag 2024. Een extreemrechts en populistisch kabinet presenteert zijn plannen. Maar... een gewaarschuwd mens... Daarom dit gedicht. HERKEN DE SIGNALEN het heeft drie muilen
waarmee het verveeld op mensen kauwt als een geit vermomd of als stier of slang die op de sabbat met heksen neukt soms lijkt het een aardige man met mooie handen die pianospelen die zoete praatjes lispelt in je oor soms houdt hij van lavendel soms van poëzie zit hij naast je in de tram deelt een selfie met zijn kat legt een krans op een graf  Soms kost een gedicht tijd. Aan dit sonnet begon ik een paar jaar geleden, ik schreef eraan, liet het een tijdje liggen, schreef weer verder, won er begin dit jaar zelfs een prijs mee in een dichtwedstrijd en vond het nu wel eens tijd om het te publiceren.
Dus tadaaaaa! Hier is Zijweg. Mijn gedicht Why be broken when you can be gold is gepubliceerd in het nieuwste nummer van tijdschrift Op Ruwe Planken. Bestel het losse nummer of neem een abonnement via de website.
Afgelopen weekend mocht ik optreden op het mooiste poëziefestival van het Noorden: Dichters in de Prinsentuin, dat dit jaar voor het eerst sinds 2019 ook weer echt plaatsvond in de Prinsentuin in Groningen. Een thuiswedstrijd voor mij dus, waar ik erg van heb genoten. Bovenstaand filmpje geeft een korte impressie van mijn optreden.
 VERHUISBERICHT bosgroen grasgroen boerengroen dennengroen
flessengroen legergroen mosgroen kopergroen frisgroen mintgroen monumentengroen bast gras grond modder ven plas laars schnitzel kipfilet saté welkoop readshop takko fashion appelgroen olijfgroen merel roodborst lijster vink goudvink appelvink kwikstaart ree koolmees pimpelmees groenling mus winterkoning buizerd sperwer eekhoorn schaap schaap schaap N33 A28 A27 A12 betongrijs beigegrijs bruingrijs grijs lucht beton steen zee warmgrijs muisgrijs antracietgrijs blauwgrijs zeegrijs industriegrijs hak jurk panty pak latte macchiato pokébowl schouwburg bijenkorf torenflat mus valk duif duif meeuw meeuw meeuw Ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag 2024  RECTIFICATIE i)
waar stormen over landen waaien keurige paarden elkaar verscheuren danst de zwarte aardmoeder op haar echtgenoot zwaaiend met bebloed kromzwaard dronken van demonenbloed dat uit het afgehakte hoofd in haar bovenste linkerhand leegbloedt in de kom in de onderste wilde blik tong reikend naar kin om hals dansende mensenhoofden tot ze bijt: wit in rood dan spant haar baarmoeder zich aan en wee voor wee verdwijnt de tijd de uil plukt valkresten uit zijn klauwen ii) het werd tien graden warmer in de uitgeverij toen ze baanbrekend van de persen gleed voor het eerst volledig afgebeeld twee armen die haar opening omhullen niet langer tussen lippen verborgen in index librorum prohibitorum gaat ze eindelijk vrijelijk over de tong in klaslokalen waar jongeren leren dat er meer leeft tussen benen dan weke vleeszakjes aan palen en ook meiden wijdbeens in het leven staan  Vanuit haar eigen ervaringen als klimaatactivist laat Hetty ten Holt zien hoe woorden ertoe doen en hoe ze tot onveilige situaties leiden: Misleidende woorden van een burgemeester over een klimaatprotest, van bedrijven over hun schadelijke praktijken en van burgers over hun medemens. Via Bas Heijne en George Orwell onderzoekt ze hoe het kan gebeuren dat mensen hun medemens niet meer als mens kunnen zien. En hoe het kwam dat haar eigen burgemeester zich niet meer om haar veiligheid als burger bekommerde. Lees het essay hieronder of download als .pdf via de knop.
 Ik won de derde prijs in de dichtwedstrijd 'Dichter op Hofwijck' en mocht vandaag de prijs ophalen bij het museum in Voorburg. Het juryrapport noemt mijn gedicht ZIJWEG 'een zeer geslaagd sonnet'. Daar sluit ik me graag bij aan.
 Mijn gedicht 'Decemberstemming' staat op de longlist van de AMAI-awards, de jaarlijkse verkiezing van het beste Nederlandstalige gedicht, quote en spoken word.
Voor de publieksprijs kun je nu op mij stemmen door het online formulier in te vullen. Mijn gedicht nummer 99. Hier kun je de hele shortlist bekijken. Vandaag begint de jaarlijkse Poëzieweek, dit jaar met het thema 'Thuis'. Ons ultieme thuis is natuurlijk de planeet waarop wij leven en daar zorgen we niet zo goed voor. De aarde warmt veel te snel op en we doen veel te weinig om dit tegen te gaan. Daar moeten we iets aan doen.
Verzet was voor mij het afgelopen jaar een belangrijk thema en ik verwacht dat het dit jaar alleen maar belangrijker gaat worden. Met de huidige kabinetsformatie staan namelijk zowel het klimaatbeleid als het demonstratierecht onder druk. Mijn nieuwe gedicht, dat ik vandaag publiceer ter gelegenheid van de Poëzieweek, heet dan ook 'verzet'. Ik maakte er het onderstaande flimpje bij. Laten we massaal de straat op gaan om te (blijven) demonstreren voor beter klimaatbeleid.  Tijdens het jaareinde, als al mijn werkzaamheden tot stilstand gekomen zijn en nieuwe projecten nog niet opgestart, mag ik graag terugblikken op het jaar dat achter me ligt. Wat is er allemaal gebeurd? Waar ben ik trots op? Wat neem ik mee het nieuwe jaar in? Wat laat ik achter?
Sinds een paar jaar doe ik dat terugblikken met behulp van een A4 waarop ik per maand opschrijf wat voor mij de belangrijkste gebeurtenissen waren. Deze oefening deel ik hier met je zodat jij hem ook kan doen. Het is heel eenvoudig, er staat een korte instructie bij die je wel of niet of deels kunt volgen. Via de onderstaande knop kun je de oefening (als .pdf) gratis downloaden. Ik wens je een mooie terugblik!  DECEMBERSTEMMING dit jaareinde ruikt het zelfs
op de wc naar speculaas ik knip de oorlog uit, zet het klimaat lager, de verwarming en wham! hoger geef de grondwet een warme slaapzak wens haar sterkte ik dans met oom sadegh en klap, klap, klap, klap! de kerstster aan, wals met de herders de wijzen de dieren twerk de pasgeboren god laat geluk oprispen uit mijn ingewanden 🎵 oh! oh! oh-oh! totdat vreugde tot misdaad verklaard door moraalpolitie afgevoerd en in de rollade met aardappelgratin toch weer het gemartelde varken en de gifpiepers doorschemeren ik draag de slachtoffers naar buiten op zoek naar de petemoei, vind alleen een rijke vrek met een reusachtige gebraden kalkoen die hij niet wil delen, prevel: vrede godverdomme vrede we hebben het gezellig er werd niemand gearresteerd  BESTAANSGRONDEN wat helpt is een grijplijn, watertrappelen is ook topsport wat helpt is een lijstje: ‘steun bij haperend geheugen’ wat helpt is een wasbak vol asresten, je schrobt je vingers erop kapot wat helpt is een dwars kind, het ontregelt, het verzet wat helpt zijn drie godinnen, ze schikken lapjes uitgeknipt verdriet wat helpt is een lidcactus, die bloeit op een sterfdag Dit gedicht is een imitatio naar het gedicht 'de middelen' van Anne Vegter. Bij een imitatio maak je een eigen gedicht op basis van een bestaand gedicht. Het gedicht van Anne Vegter kun je hier lezen en luisteren.
 WHY BE BROKEN WHEN YOU CAN BE GOLD de laatste meters naar de voordeur
krimp je bijna veertig jaar je rolt jezelf uit doet open het vegen begint je braakt kristallen uit en hoewel ze mooi glimmen vervelen ze snel je verontschuldigt je voor de wind in je haren de veerkracht van je handpalmen het ontbreken van rijm in je gedichten de eerste klap komt altijd onverwacht het rood op je wang voelt zoet als vroeger je vecht niet terug vangt op probeert alles wat toch valt te lijmen na afloop volg je de breuklijnen in je huid als op een kintsugi-theeservies alleen heb je in de haast toch weer gewoon secondenlijm gebruikt de kamer hangt vol spiegels maar je ziet jezelf niet je kneedt het witte vlees tot de kleur terugkomt en wacht gebakerd in dichte windsels van aarde tot langzaamaan je contouren weer voelbaar worden  TROUBLESHOOTING YOUR SYSTEM veeg het whiteboard schoon
schrijf: vandaag is een nieuwe dag duw het bloed terug in de haarvaten tot het blauw verdwijnt wrijf de beelden uit je ogen zie hoe het eiwit als elastiek terugzwiept in de schaal zich voegt bij de dooier hoe de schaal zich sluit opstijgt landt in onschuldige handen bekleed je binnenste met polyurethaanlak voor bescherming tegen dagelijkse slijtage veeg het whiteboard schoon schrijf: op je verjaardag mag niemand je pijn doen schrijf: de politie is je vriend spoel het cassettebandje terug wacht tot je glenn gould op de radio hoort druk dan tegelijkertijd op rec en play veeg het whiteboard schoon als de woorden niet verdwijnen probeer dan whiteboard cleaner spray als je vuisten gebald zijn volstaat een zachte trui voor een volledige reset: houd tegelijkertijd het puntje van je neus je navel en je grote teen ingedrukt wacht 5 seconden je keert dan terug naar de fabrieksinstellingen Afgelopen weekend was het zo ver: het kunstproject 'Ik reken op u - Ce la faremo' was te bezoeken bij Loods21 in Den Dolder, tijdens de Kunstroute Zeist. Ik was vrijdagavond bij de opening en mocht daar gedichten voordragen.
De expositie biedt een eigenzinnige en humoristische benadering van een belangrijke periode uit de recente geschiedenis, namelijk het Corona-tijdperk. Met beeldende kunst, video en poëzie. Naast mijn gedichten, die ik niet alleen mocht voordragen maar die ook als kunstwerk aan de muur hingen, waren er ook korte gedichten te zien die buurtbewoners hadden gemaakt tijdens een van de workshops in aanloop naar het weekend. Ik vond het een mooie ervaring om poëzie te combineren met beeldende kunst en wil dit verder onderzoeken. Dus werk je aan een (kunst)project waarbij je een combinatie zoekt met tekst, taal en poëzie? Of wil je een gedicht van mij bij jou aan de muur? Neem dan eens vrijblijvend contact met me op.  In het weekend van 6-7-8 oktober werk ik mee aan een bijzonder kunstproject van Loods21 in Den Dolder:
Ik reken op u - Ce la faremo is een project met een eigenzinnige en humoristische benadering van een belangrijke periode uit de recente geschiedenis, namelijk het Corona-tijdperk. Met beeldende kunst, video en poëzie. Het project is onderdeel van de Kunstroute Zeist. In de installatie kun je ook kijken en luisteren naar enkele van mijn gedichten. Tijdens de opening op vrijdagavond draag ik voor. Kom je ook? Wil je zelf een gedicht schrijven? Dat kan ook. Meer informatie vind je in de nieuwsbrief via de onderstaande button.  Vandaag zijn mijn gedichten 'Onbegonnen' en 'Wilde dichter' gepubliceerd op de Notulen van het Onzichtbare, het online platform van Wintertuin.
Redacteur: 'Even checken hoor: Klopt het dat er extra spaties staan? En heb je deze zin echt zo bedoeld?' Ik: 'Ja, het klopt allemaal' Ga er maar aan staan, zo'n tekst publiceren. Maar alles staat er precies zoals het moet en ik ben heel blij met het resultaat. Zien jullie trouwens dat mijn naam op de home-pagina naast die van Babs Gons staat? Volkomen toeval maar toch wel extra leuk.  Meestal schrijf ik gedichten, blogs of interview-artikelen, maar afgelopen jaar schreef ik ook een kort verhaal: Achtbaan. Ik maakte er een e-book van zodat je het kunt lezen tijdens je vakantie. Je kunt het e-book downloaden als .pdf, ePub of dircet lezen op je tablet als live e-book.
Veel leesplezier en een hele fijne vakantie gewenst! Het onderstaande gedicht schreef ik met de opdracht er een zelfgekozen dichtregel van een andere dichter in te verwerken. Ik koos een regel uit het prachtige gedicht gieser wildeman van Radna Fabias. Het gaat om de passage "ik ben een vrouw (...) genoeg". De rest van het gedicht is van mijn hand. Ik heb toestemming van de auteur om dit gedicht met haar dichtregel erin hier te plaatsen. Je kunt haar gedicht hier lezen. GRENSCORRECTIES hoe vaak hoorde je dat je vaker moet lachen
je te mooi te lelijk te preuts te bloot te uitgesproken te ingetogen te weinig bescheiden te emotioneel te kwaad te zwanger niet aan te sturen een slet hoer heks waar een piemel in moet Toen ik 8 was schreef ik een kerstverhaal voor de schoolkrant. Ik bleef zelfs na schooltijd langer op school om eraan te werken zodat het op tijd af zou zijn voor publicatie. Nu, vele jaren later, sta ik opnieuw in de schoolkrant! Ditmaal met een gedicht en in het prachtig vormgegeven tijdschrift Proefdruk, de 'schoolkrant' van de Schrijversvakschool!
|
Beluister enkele van mijn blogs ook als audioblog op mijn podcast.
|
