Prinsjesdag 2024. Een extreemrechts en populistisch kabinet presenteert zijn plannen. Maar... een gewaarschuwd mens...

Daarom dit gedicht.

het heeft drie muilen
waarmee het verveeld
op mensen kauwt als een geit

vermomd of als stier of slang
die op de sabbat met heksen neukt
soms lijkt het een aardige man

met mooie handen die pianospelen
die zoete praatjes lispelt in je oor soms
houdt hij van lavendel soms

van poëzie zit hij naast je
in de tram deelt een selfie
met zijn kat legt een krans
op een graf

Soms kost een gedicht tijd. Aan dit sonnet begon ik een paar jaar geleden, ik schreef eraan, liet het een tijdje liggen, schreef weer verder, won er begin dit jaar zelfs een prijs mee in een dichtwedstrijd en vond het nu wel eens tijd om het te publiceren.

Dus tadaaaaa!

Hier is Zijweg.

Mijn gedicht Why be broken when you can be gold is gepubliceerd in het nieuwste nummer van tijdschrift Op Ruwe Planken. Bestel het losse nummer of neem een abonnement via de website.

Afgelopen weekend mocht ik optreden op het mooiste poëziefestival van het Noorden: Dichters in de Prinsentuin, dat dit jaar voor het eerst sinds 2019 ook weer echt plaatsvond in de Prinsentuin in Groningen. Een thuiswedstrijd voor mij dus, waar ik erg van heb genoten. Bovenstaand filmpje geeft een korte impressie van mijn optreden.

bosgroen grasgroen boerengroen dennengroen
flessengroen legergroen mosgroen kopergroen
frisgroen mintgroen monumentengroen
bast gras grond modder
ven plas laars
schnitzel kipfilet saté
welkoop readshop takko fashion
appelgroen olijfgroen
merel roodborst lijster vink
goudvink appelvink kwikstaart ree
koolmees pimpelmees groenling mus
winterkoning buizerd sperwer eekhoorn
schaap schaap schaap

N33 A28 A27 A12

betongrijs beigegrijs bruingrijs grijs
lucht beton steen zee
warmgrijs muisgrijs antracietgrijs
blauwgrijs zeegrijs industriegrijs
hak jurk panty pak
latte macchiato pokébowl
schouwburg bijenkorf torenflat
mus valk duif duif
meeuw meeuw meeuw

i)

waar stormen over landen waaien keurige paarden
elkaar verscheuren danst de zwarte aardmoeder
op haar echtgenoot
 
zwaaiend met bebloed kromzwaard
dronken van demonenbloed dat
uit het afgehakte hoofd in haar bovenste
linkerhand leegbloedt in de kom in de onderste
wilde blik tong reikend naar kin om hals
dansende mensenhoofden

tot ze bijt: wit in rood

dan spant haar baarmoeder zich aan
en wee voor wee verdwijnt de tijd

de uil plukt valkresten uit zijn klauwen

ii)

het werd tien graden warmer in de uitgeverij
toen ze baanbrekend van de persen gleed
voor het eerst volledig afgebeeld twee armen
die haar opening omhullen
 
niet langer tussen lippen verborgen
in index librorum prohibitorum
gaat ze eindelijk vrijelijk over de tong
 
in klaslokalen waar jongeren leren
dat er meer leeft tussen benen
dan weke vleeszakjes aan palen
 
en ook meiden wijdbeens in het leven staan

Vanuit haar eigen ervaringen als klimaatactivist laat Hetty ten Holt zien hoe woorden ertoe doen en hoe ze tot onveilige situaties leiden: Misleidende woorden van een burgemeester over een klimaatprotest, van bedrijven over hun schadelijke praktijken en van burgers over hun medemens. Via Bas Heijne en George Orwell onderzoekt ze hoe het kan gebeuren dat mensen hun medemens niet meer als mens kunnen zien. En hoe het kwam dat haar eigen burgemeester zich niet meer om haar veiligheid als burger bekommerde. Lees het essay hieronder of download als .pdf via de knop.

Ik won de derde prijs in de dichtwedstrijd 'Dichter op Hofwijck' en mocht vandaag de prijs ophalen bij het museum in Voorburg. Het juryrapport noemt mijn gedicht ZIJWEG 'een zeer geslaagd sonnet'. Daar sluit ik me graag bij aan.

Mijn gedicht 'Decemberstemming' staat op de longlist van de AMAI-awards, de jaarlijkse verkiezing van het beste Nederlandstalige gedicht, quote en spoken word. 

Voor de publieksprijs kun je nu op mij stemmen door het online formulier in te vullen. Mijn gedicht nummer 99. Hier kun je de hele shortlist bekijken.

Vandaag begint de jaarlijkse Poëzieweek, dit jaar met het thema 'Thuis'. Ons ultieme thuis is natuurlijk de planeet waarop wij leven en daar zorgen we niet zo goed voor. De aarde warmt veel te snel op en we doen veel te weinig om dit tegen te gaan. Daar moeten we iets aan doen.

Verzet was voor mij het afgelopen jaar een belangrijk thema en ik verwacht dat het dit jaar alleen maar belangrijker gaat worden. Met de huidige kabinetsformatie staan namelijk zowel het klimaatbeleid als het demonstratierecht onder druk.

Mijn nieuwe gedicht, dat ik vandaag publiceer ter gelegenheid van de Poëzieweek,  heet dan ook 'verzet'. Ik maakte er het onderstaande flimpje bij.

Laten we massaal de straat op gaan om te (blijven) demonstreren voor beter klimaatbeleid.

Tijdens het jaareinde, als al mijn werkzaamheden tot stilstand gekomen zijn en nieuwe projecten nog niet opgestart, mag ik graag terugblikken op het jaar dat achter me ligt. Wat is er allemaal gebeurd? Waar ben ik trots op? Wat neem ik mee het nieuwe jaar in? Wat laat ik achter?

Sinds een paar jaar doe ik dat terugblikken met behulp van een A4 waarop ik per maand opschrijf wat voor mij de belangrijkste gebeurtenissen waren. Deze oefening deel ik hier met je zodat jij hem ook kan doen. Het is heel eenvoudig, er staat een korte instructie bij die je wel of niet of deels kunt volgen.

Via de onderstaande knop kun je de oefening (als .pdf) gratis downloaden. Ik wens je een mooie terugblik!

dit jaareinde ruikt het zelfs
op de wc naar speculaas

ik knip de oorlog uit, zet het klimaat
lager, de verwarming en wham! hoger
geef de grondwet een warme slaapzak
wens haar sterkte

ik dans met oom sadegh en klap, klap, klap, klap!
de kerstster aan, wals met de herders de wijzen
de dieren twerk de pasgeboren god laat geluk
oprispen uit mijn ingewanden
🎵 oh! oh! oh-oh!

totdat vreugde tot misdaad verklaard
door moraalpolitie afgevoerd en
in de rollade met aardappelgratin toch weer
het gemartelde varken en de gifpiepers
doorschemeren

ik draag de slachtoffers naar buiten op zoek
naar de petemoei, vind alleen een rijke vrek
met een reusachtige gebraden kalkoen
die hij niet wil delen, prevel:

vrede godverdomme vrede
we hebben het gezellig
er werd niemand gearresteerd

wat helpt is een grijplijn,
watertrappelen is ook topsport

wat helpt is een lijstje:
‘steun bij haperend geheugen’

wat helpt is een wasbak vol asresten,
je schrobt je vingers erop kapot

wat helpt is een dwars kind,
het ontregelt, het verzet

wat helpt zijn drie godinnen,
ze schikken lapjes uitgeknipt verdriet

wat helpt is een lidcactus,
die bloeit op een sterfdag

de laatste meters naar de voordeur
krimp je bijna veertig jaar je rolt
jezelf uit doet open

het vegen begint

je braakt kristallen uit
en hoewel ze mooi glimmen
vervelen ze snel

je verontschuldigt je voor de wind
in je haren de veerkracht van je handpalmen
het ontbreken van rijm in je gedichten

de eerste klap komt altijd

onverwacht het rood op je wang
voelt zoet als vroeger je vecht
niet terug vangt op

probeert alles wat toch valt te lijmen

na afloop volg je de breuklijnen
in je huid als op een kintsugi-theeservies
alleen heb je in de haast toch weer
gewoon secondenlijm gebruikt

de kamer hangt vol spiegels maar
je ziet jezelf niet je kneedt het witte vlees
tot de kleur terugkomt en wacht

gebakerd in dichte windsels van aarde
tot langzaamaan je contouren weer
voelbaar worden

veeg het whiteboard schoon
schrijf: vandaag is een nieuwe dag

duw het bloed terug in de haarvaten
tot het blauw verdwijnt wrijf de beelden
uit je ogen zie hoe het eiwit als elastiek
terugzwiept in de schaal zich voegt bij de dooier
hoe de schaal zich sluit opstijgt
landt in onschuldige handen

bekleed je binnenste met polyurethaanlak
voor bescherming tegen dagelijkse slijtage

veeg het whiteboard schoon
schrijf: op je verjaardag mag niemand je pijn doen
schrijf: de politie is je vriend

spoel het cassettebandje terug
wacht tot je glenn gould op de radio hoort
druk dan tegelijkertijd op rec en play

veeg het whiteboard schoon
als de woorden niet verdwijnen probeer dan
whiteboard cleaner spray als je vuisten
gebald zijn volstaat een zachte trui

voor een volledige reset: houd tegelijkertijd het puntje
van je neus je navel en je grote teen ingedrukt
wacht 5 seconden
je keert dan terug naar de fabrieksinstellingen

Afgelopen weekend was het zo ver: het kunstproject 'Ik reken op u - Ce la faremo' was te bezoeken bij Loods21 in Den Dolder, tijdens de Kunstroute Zeist. Ik was vrijdagavond bij de opening en mocht daar gedichten voordragen.

De expositie biedt een eigenzinnige en humoristische benadering van een belangrijke periode uit de recente geschiedenis, namelijk het Corona-tijdperk. Met beeldende kunst, video en poëzie. Naast mijn gedichten, die ik niet alleen mocht voordragen maar die ook als kunstwerk aan de muur hingen, waren er ook korte gedichten te zien die buurtbewoners hadden gemaakt tijdens een van de workshops in aanloop naar het weekend.

Ik vond het een mooie ervaring om poëzie te combineren met beeldende kunst en wil dit verder onderzoeken. Dus werk je aan een (kunst)project waarbij je een combinatie zoekt met tekst, taal en poëzie? Of wil je een gedicht van mij bij jou aan de muur? Neem dan eens vrijblijvend contact met me op.

In het weekend van 6-7-8 oktober werk ik mee aan een bijzonder kunstproject van Loods21 in Den Dolder:

Ik reken op u - Ce la faremo is een project met een eigenzinnige en humoristische benadering van een belangrijke periode uit de recente geschiedenis, namelijk het Corona-tijdperk. Met beeldende kunst, video en poëzie. Het project is onderdeel van de Kunstroute Zeist.

In de installatie kun je ook kijken en luisteren naar enkele van mijn gedichten. Tijdens de opening op vrijdagavond draag ik voor. Kom je ook?

Wil je zelf een gedicht schrijven? Dat kan ook.

Meer informatie vind je in de nieuwsbrief via de onderstaande button.

Vandaag zijn mijn gedichten 'Onbegonnen' en 'Wilde dichter' gepubliceerd op de Notulen van het Onzichtbare, het online platform van Wintertuin.
Redacteur: 'Even checken hoor: Klopt het dat er extra spaties staan? En heb je deze zin echt zo bedoeld?'
Ik: 'Ja, het klopt allemaal'

Ga er maar aan staan, zo'n tekst publiceren. Maar alles staat er precies zoals het moet en ik ben heel blij met het resultaat.

Zien jullie trouwens dat mijn naam op de home-pagina naast die van Babs Gons staat? Volkomen toeval maar toch wel extra leuk.

Meestal schrijf ik gedichten, blogs of interview-artikelen, maar afgelopen jaar schreef ik ook een kort verhaal: Achtbaan. Ik maakte er een e-book van zodat je het kunt lezen tijdens je vakantie. Je kunt het e-book downloaden als .pdf, ePub of dircet lezen op je tablet als live e-book.

Veel leesplezier en een hele fijne vakantie gewenst!

hoe vaak hoorde je dat je vaker moet lachen
je te mooi te lelijk te preuts te bloot
te uitgesproken te ingetogen te weinig bescheiden
te emotioneel te kwaad te zwanger niet aan te sturen         
een slet hoer heks waar een piemel in moet

Toen ik 8 was schreef ik een kerstverhaal voor de schoolkrant. Ik bleef zelfs na schooltijd langer op school om eraan te werken zodat het op tijd af zou zijn voor publicatie. Nu, vele jaren later, sta ik opnieuw in de schoolkrant! Ditmaal met een gedicht en in het prachtig vormgegeven tijdschrift Proefdruk, de 'schoolkrant' van de Schrijversvakschool!

we moeten op ons vriendelijkst kijken
roept mijn moeder naar de achterbank
strenge petten turen door het raam stiekem
 
hoop ik dat we niet voldoen de kofferbak
moeten openmaken graaiende handen toelaten
die onze persoonlijke ruimtes binnendringen

het is beter om alles gesloten te houden
ogen oren knopen poorten uitwegen benen de beerput
als je bezwaar hebt spreek nu of hou voor altijd je mond

op de grens van het zegbare wijst een rode hand
op een geel bord naar boven alsof ook de wolken
niet mogen overwaaien

Nadat er al veel over te doen was in het nieuws, heeft de KNVB vandaag eindelijk de knoop doorgehakt: De aanvoerder van het Nederlands elftal zal spelen zonder OneLove-aanvoerdersband omdat hij dan van de FIFA een gele kaart krijgt. Het WK is nog maar net begonnen, maar het lijkt erop dat Qatar nu al heeft gewonnen.