Ik loop de bibliotheek binnen en zet doelgericht koers richting de roltrappen die naar het door mij begeerde boek leiden. Ik kom even tot stilstand bij de tafels waarop de nieuwe aanwinsten in de collectie uitgestald liggen, werp een blik op de titels en kijk op mijn telefoon om het precieze nummer van het boek dat ik kom lenen op te zoeken. Op dat moment stapt een man die vanuit het niets lijkt te komen op me af.
"Are you the one I'm supposed to meet?" vraagt hij met hoopvolle blik. En op dat moment schieten de meest wilde verhalen door mijn hoofd. Wat als ik ja zeg? Is hij van een geheime dienst en overhandigt hij me een bruine envelop met geheime informatie? Of is hij een crimineel en krijg ik een pakketje drugs overhandigd, of wapens? Of is hij hier voor een romantische blind date en wacht me een groots avontuur met bloemen, champagne, een sportauto en heel veel chocola? Ik zal het nooit weten want ik antwoordde in alle eerlijkheid: "No, I'm sorry".
0 Reacties
Als mens die ontzettend van taal houdt, vind ik het weerzinwekkend hoe nare bewegingen en organisaties positieve woorden gebruiken om hun walgelijke denkbeelden te verbloemen.
'Voor vrijheid' zeggen als je bedoelt dat je leugens en nepnieuws verspreidt om maatschappelijke chaos te veroorzaken. 'Voor familiewaarden' zeggen als je bedoelt dat iedereen die niet cisgender en hetero is volgens jou geen bestaansrecht heeft. 'Voor het leven' zeggen als je bedoelt dat je een klompje cellen in een baarmoeder boven het zelfbeschikkingsrecht van vrouwen stelt. Met afgrijzen zie ik hoe de anti-abortusbeweging ook in Nederland aan kracht wint. Zelf ben ik enorm vóór het leven. Maar in mijn geval dan wel een leven zonder moederschap en met het recht om over mijn eigen lichaam en gezondheidszorg te beslissen. Dat kan in Nederland gelukkig. Laat dit vooral zo blijven. Een keer in de twee maanden is bibliotheek De Lier het decor voor een interessante ontmoeting tussen bekende en onbekende dichters en singer-songwriter uit Het Westland en daarbuiten.
Op het podium verzorgen zij tussen 19.00 uur en 20.30 uur een uniek programma. Daarin komen diverse vormen van de dichtkunst aan bod. Gitarist André Bruijn zorgt voor de muzikale omlijsting. De avond wordt geleid door Jeroen den Harder. Bij de volgende editie, op vrijdag 27 mei, ben ik een van de dichters die daar mag voordragen. Je kunt de avond bijwonen door een gratis kaartje te reserveren via de website. Op 8 mei is het weer Moederdag. Ken je iemand die op Moederdag een moeder mist? Mijn dichtbundel Of weet je alles al is een troostrijk cadeau voor wie een dierbare heeft verloren. Dit jaar organiseer ik op vrijdagmiddag 6 mei (de vrijdag voor Moederdag) een speciale Moederdag signeersessie in het centrum van Den Haag. Tussen 13:00 en 16:00 kun je langskomen om jouw exemplaar van mijn dichtbundel te laten signeren, of om een dichtbundel aan te schaffen (die ik dan uiteraard voor je signeer). Zo heb je op Moederdag een unieke gesigneerde bundel in huis. Een liefdevol cadeau aan jezelf of een dierbare. Vul hieronder je gegevens in om je aan te melden Wil je een gesigneerd exemplaar ontvangen maar kun je op 6 mei niet langskomen in Den Haag? Neem dan even contact met me op.
Werk je aan een vernieuwend project met veel stakeholders? Wil je ze betrekken bij je project maar weet je niet goed hoe je dat aanpakt? Ik help je om de basis te leggen voor jouw strategische stakeholdercommunicatie.
Misschien herinner je je nog dat ik ongeveer een jaar geleden 'Berichten uit de bubbel' publiceerde, het e-book waarin al mijn verhalen, tekeningen en gedichten over corona verzameld waren.
De energiemeter, de oven, de vaatwasser en de auto: allemaal zijn ze tegenwoordig 'slim'. Ze kunnen aangesloten worden op de Wifi en willen me berichten sturen.
Noem me ouderwets, maar van mij hoeft het niet. Mijn nieuwe gedicht heb ik geschreven als spoken word gedicht (een gedicht bedoeld om voor publiek voor te dragen). Ik maakte er ook een animatie bij.
Hieronder vind je de tekst. Op vrijdag 25 maart om 16:30 gaat mijn nieuwe gedicht, met animatie, in première. Kijk live mee via de bovenstaande videoverbinding of klik op de knop hieronder. Bij sommige verkiezingsposters moet ik dit jaar even slikken. En omdenken.
Zo mag je de verkiezingsslogan van de PVV Den Haag dit jaar zelf aanvullen. Ik heb alvast een voorzetje gedaan. Welke aanvulling heb jij? in mijn huiskamer wordt mij dagelijks als in een weerbericht
de oorlog voor de komende dagen voorspeld en in kaart gebracht: invallen vanuit het westen met grote kans op middeleeuws lijden hier schijnt de zon vandaag ongenadig hard alsof niet drie grenzen verderop een ramp aanbreekt geen wolkje aan mijn lucht een zoemend vliegtuig laat op mij geen bommen regenen de wereld wacht met volle overgave af verwoesting van vandaag een opmaat naar wat nog staat te wachten Ik ben aan het oefenen met het maken van korte animaties. Het nieuws over de oorlog in Oekraïne, in Europa, inspireerde me tot het maken van de animatie hierboven.
Twee jaar lang heb ik mijn best gedaan het niet te krijgen. Na de komende versoepelingen lijkt een besmetting haast onvermijdelijk. Dan wordt het meer een kwestie van goed plannen.
Deze week veranderde ik mijn naam op LinkedIn in Peter. Ik deed mee aan de campagne van WomenInc om aandacht te vragen voor het gebrek aan diversiteit in de top van het bedrijfsleven. Er blijken namelijk meer CEO's te zijn die Peter heten dan CEO's die vrouw zijn.
Terwijl ik de hele week de naam 'Peter ten Holt' tegenkwam, ging ik me afvragen hoe mijn leven zou zijn als ik echt zo heette. Daarover schreef ik dit gedicht:
Vandaag start de jaarlijkse Poëzieweek! Het thema is dit jaar 'Natuur'. In bovenstaande aflevering van mijn podcast Dichter bij de Kern, draag ik een gedicht voor dat ik kort geleden heb geschreven en dat goed past bij het thema. Geniet ervan.
Ik hoor graag wat je van deze aflevering vond en wat je nog meer zou willen horen. Dat kan onder andere door een voicemailbericht voor me achter te laten.
Als vrouwen nou gewoon aan de bel zouden trekken
dan had John er allang een eind aan gemaakt Als vrouwen nou gewoon allemaal op hoog niveau zouden kickboksen dan zouden ze alle Jeroenen en Ali’s van zich af kunnen slaan Als vrouwen zich nou gewoon niet zouden inschrijven voor talentenshows dan zouden alle Jeroenen en Ali’s zich niet aan hen kunnen vergrijpen Als vrouwen nou gewoon geen ambitie zouden hebben dan zaten we nu niet met deze ellende En zouden mannen zoals John niet voor onmogelijke opgaven staan zoals zelfreflectie en echt luisteren er loopt een man in het bos zonder hond
ik trek mijn allerneutraalste gezicht werp een vluchtige blik in het rond richt mijn ogen dan strak op de grond en rits mijn jas tot aan boven toe dicht December is een maand waarin ik mezelf graag terugtrek uit de wereld - ook als er geen lockdown is - en naar binnen keer. Ik kijk terug op het afgelopen jaar en probeer nog geen plannen te maken voor het nieuwe (wat natuurlijk niet altijd lukt).
Deze oefening, die je hieronder gratis kunt downloaden, helpt je daarbij. Met behulp van een goed geheugen, je agenda en/of je fotostream loop je door het afgelopen jaar en sta je stil bij mooie, grote, kleine, vrolijke of droevige momenten. Ik wens je een mooie reis. in het bos begint de winter
eerder dan in de stad waar tussen steen en beton de herfst lengt men verwarming nog nauwelijks heeft aangehad verklapt het knapperend witte gras dat onder laarzen kraakt de wenken van de majesteit die zijn aanstalten maakt proeven ongehandschoende vingers al van waterkoude luchtstromen adem kringelt witte rook het besluit werd al genomen aderen liepen als bovengrondse boomwortels over de ruggen
van haar handen richting de toppen van haar vingers die vaak wit of blauw dode vingers Volgens de Verenigde Naties en de Europese Unie is toegang tot abortus een mensenrecht. Toch woont 40 procent van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd wereldwijd in landen met zeer restrictieve abortuswetgeving of waar abortus legaal maar noch beschikbaar noch toegankelijk is.
In Nederland is abortus gelukkig toegestaan, maar het staat wel in het Wetboek van Strafrecht. Ik heb zelf geen moeite met de coronapas, al heb ik ook begrip voor de bezwaren die er zijn. Ik vind het op mijn eerste voorzichtige uitstapjes naar horecagelegenheden (in 1,5 jaar!) wel een prettig gevoel dat iedereen om me heen gevaccineerd of getest is en zie het als een extra service dat er gecontroleerd wordt.
Toch hoop ik ook dat het niet lang nodig is, al was het maar voor de vriendelijke vrouw bij wie ik op mijn verjaardag een kopje thee met een taartje bestelde en die het duidelijk vreselijk ongemakkelijk vond om naar mijn coronapas te vragen. |
Beluister enkele van mijn blogs ook als audioblog op mijn podcast.
|